Wedding – Turmeric Event and Defiance of Dhamma | मंगल परिणय – हळदीचा कार्यक्रम आणि धम्माचा अवमान!

माणूस हा निसर्गत:च शाकाहारी प्राणी आहे, त्याच्या सर्व शरीराची रचना तसेच त्याचे अवयव शाकाहारी प्राण्यासारखे आहेत. त्याला लांडगा, कुत्रा, मांजर, कोल्हा या प्राण्यांसारखे शिकार करण्यासाठी सुळे, तिक्ष्ण नखे, धावण्यामध्ये चपळता इत्यादी गोष्टी माणसात नसतात जे शिकार करण्यासाठी आवश्यक असतात. तरी सुद्धा मांसाहार आपले अन्न नसतांनाही माणूस मांसाहार करीत असतो. त्यातून त्याला इतर अन्नापेक्षा अधिक पौष्टीक असे काहीही मिळत नसते. या युगात जगात अस्तित्वात असलेल्या प्राण्यांमध्ये बलवान समजला जाणारा हत्ती हा शाकाहारीच आहे ना?. त्यामुळे मांसाहार करणारा प्राणी ताकदवान असतो ही चुकीची समज आहे. उलटपक्षी मांसाहार करणारा प्राणी हा तामसी, क्रूर, रागीट, रानटी व हिंस्र प्रवृत्तीचा असतो. आपण जर शाकाहारी माणसांचा समूह व मांसाहार करणाऱ्यांचा समूह समोरासमोर ठेवला तर त्यापैकी मांसाहारी कोण व शाकाहारी कोण हे त्यांच्या स्वभाव व रुपावरुन न सांगता लगेच ओळखता येते. शाकाहारी माणुस शांत स्वभावाचा, बुद्धीवान व संयमी असतो. सर्व जगात सुखी माणूस कोण ? यावर संशोधन करण्यासाठी वेगवेगळ्या समूहातील माणसांच्या मेंदुची चाचणी करण्यात आली. त्या संशोधनात भुतानचे बौद्ध भिक्षु सर्वात जास्त समाधानी, सुखी व बुद्धीवान असल्याचे आढळून आले. याचे कारण बौद्ध भिक्षु कधीही काया-वाचा व मनाने स्वत:ची किंवा इतर प्राण्यांची हिंसा करीत नाहीत किंवा मांसाहार करीत नाहीत, ते बुद्धांच्या उपदेशाप्रमाणे सर्व शीलांचे काटेकोरपणे पालन करीत आसतात. अशाप्रकारे आचरणशील बौद्ध व्यक्ती सर्व जगात सुखी असतो हे विज्ञानाने सिद्ध करुन दाखविले आहे. हे सत्य असतांनासुद्धा आपण स्वत:ला बौद्ध म्हणवून घेतो विशेषकरुन नवबौद्ध लोक हेच शीलपालनामध्ये एवढे मागे का? बाबासाहेबानी आम्हाला धम्माची दिक्षा का दिली? या समाजास अनेक पिढ्यांच्या दु:ख, दारिद्र्य, अज्ञान व अंधश्रद्धेच्या दलदलीतुन बाहेर काढुन या समाजास सुखी करण्यासाठी बाबासाहेबांनी आम्हास बुद्धाच्या धम्माची दिक्षा दिली. परंतु आम्ही भगवान बुद्धानी व बाबासाहेबांनी उपदेशीलेल्याप्रमाणे आमचं आचरण ठेवतो का? आम्ही पंचशीलांचं पालन करतो का? जर करीत नसू तर आपण बौद्ध आहोत हे आपल्या नातेवाईकांना, मित्रांना, समाजाला दाखविण्यासाठी पंचशील म्हणत असतो का? पंचशील हे एखाद्या मंत्राप्रमाणे काल्पणिक देवांना खुश करण्यासाठी, प्रसन्न करण्यासाठी तोंडाने म्हणावयाचे नसते, तर ते आपल्या नेहमीच्या व्यवहारात आचरणात आणायचे असते. पंचशील हे कोणी आमच्यावर लादलेले नसून तो आपण स्वत: ग्रहण करीत आसतो, म्हणजेच त्यात कोणतीही जोर जबरदस्ती नसते.